İnternet’in en önemli özelliği bilgiye en kısa, en hızlı ve en ekonomik yoldan ulaşmayı sağlamasıdır. İnternet farklı bilgisayarlarda bulunan bilgilere ulaşılmasını sağlayan bir kaynaktır ve bu bilgilere explorer, firefox, chrome gibi web browserları vasıtasıyla web adresi girilmesi suretiyle ulaşılır.
Ancak kişi her zaman web adresinin ne olduğunu bilemeyebilir ve ona ulaşmak için google, yahoo, bing gibi bir takım arama motorlarına yazdığı anahtar kelimeler vasıtasıyla aradığına ulaşmaya çalışabilir. Arama motorları da girilen anahtar kelimeye göre web siteleri arasından bir seçki yaparak kullanıcıya çeşitli olasılıklar sunar. Bu seçkiyi yaparken web sitelerinin arkasında bulunan ancak kullanıcının göremediği metatags denen kodlar kullanır.
Bu metatagsların marka ihlali oluşurma durumu marka hukukunu meşgul eden ayrı bir problem olarak son yıllarda karşımıza çıkmaktadır. Ülkemizde kanunkoyucunun 5833 sayılı kanunla getirmiş olduğu düzenleme ile artık bir markanın veya bir markanın benzerinin yönlendirici kod olarak kullanılmasının marka ihlali teşkil edeceğini öngörmüştür.
Ancak hemen belirtmek gerekir ki jenerik isimlerin metatag olarak kullanılması bu ihlal kapsamında değildir. Bunun manası, mesela Pizza Hut’un metatag olarak kullanılması Pizza Hut’un marka haklarını ihlal ederken jenerik bir isim olan Pizza’nın metatag olarak kullanımına Pizza Hut’un engel olması söz konusu olmayacaktır.
Markanın metatag olarak kullanılmasının marka tecavüzü oluşturacağı yönündeki görüşün temelinde web sitesi sahibinin markanın şöhretinden faydalanarak kendisine haksız bir avantaj sağlayacağına olan inaçtır.
Ancak buna karşın farklı bir siteye girdiğinin ayrımına varan tüketicinin tek bir tıkla o siteden çıkabileceği dikkate alındığında, doktrinde sadece metatag olarak kullanmanın marka tecavüzü oluşturmaması gerektiği bilakis metatag olarak kullanma yanında markanın görsel olarak sitede algılanması gerektiği de ifade edilmektedir.
Sonuç olarak ülkemizde 5833 sayılı kanunla marka sahibince markanın kon(metatag) olarak kullanılmasının da önlenebileceği öngörülmüş olmakla beraber bu alandaki uygulamanın AB ve ABD’de olduğu gibi geliştirilecek bir dava hukukuyla yerleşeceği şüphesizdir.
