Customise Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorised as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

No cookies to display.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

No cookies to display.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

No cookies to display.

Performance cookies are used to understand and analyse the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

No cookies to display.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customised advertisements based on the pages you visited previously and to analyse the effectiveness of the ad campaigns.

No cookies to display.

Oca 31, 2020
62 Views

Gerçek Hak Sahipliği-Tescilde Teklik İlkesi Çatışması

Written by

Davacı tarafın tescilli markasının varlığına rağmen bu marka ile iltibas teşkil eden davalı markasının tesciline karar verilemez ve bu önceki tarihli tescilli markaya dayalı olarak açılmış bir hükümsüzlük davasında red nedeni olarak kabul edilemez. Bunun aksinin kabulü, tescilde öncelik ve teklik ilkesine aykırılık oluşturur.


YARGITAY 11. HUKUK DAİRESİ E. 2015/6134 K. 2015/13829 T. 23.12.2015

Dava, karıştırılma ihtimali ve kötüniyetli tescil iddialarına dayalı olarak açılan, davalı adına 43. sınıfta tescilli “” markasının hükümsüzlüğü ve sicilden terkini istemine ilişkindir.

Davacı, TPE nezdinde “ ibareli markasının 29, 35 ve 43. sınıflarda 2004 yılından beri kendi adına tescilli olduğunu, davalının kötüniyetli olarak müvekkili markasının tanınmışlığından yararlanma amacıyla iltibas yaratacak derece benzer “” ibareli markasını 2012 yılında tescil ettirdiğini ileri sürerken, davalı, 1993 yılından bu yana markasını tescilsiz olarak kullandığını ve Yeni Dostlar ibaresi üzerinde öncelik hakkı bulunduğunu savunmuştur.

Türk Marka Hukukunda “tescilde öncelik ve teklik ilkesi” geçerlidir.

Yasa koyucu bu yolla piyasada aynı veya benzer mal ve hizmetler için mükerrer markanın varlığını önleyerek; bir yandan, önceki markaya yapılan yatırımı korurken diğer yandan da nihai alıcı olan tüketicilerin satın aldıkları mal veya hizmetin kökeni konusunda yanıltılmalarını önleyerek korunmalarını amaçlamıştır.

Öte yandan Türk Marka Hukukunda “gerçek hak sahipliği ilkesi” de benimsenmiştir. Buna göre, bir markayı, ihdas ve istimal eden ve piyasada maruf hale getiren kişi, marka üzerinde gerçek hak sahibidir.

Bu ilke uyarınca; 556 Sayılı KHK’nın 8/3. maddesine göre, bir işaret üzerinde önceye dayalı gerçek hak sahibi olanların itirazı üzerine, maddede yazılı koşulların oluşması şartıyla, bu işaretin aynı veya benzeri olan işaretin başkası adına marka olarak tescil edilmesine karşı çıkma veya tescil edilmiş ise hükümsüzlüğünü talep etme hakkı bulunmaktadır. Bununla birlikte önceye dayalı gerçek hak sahipliği, tescil edilmiş bir markayı hükümsüz kıldırmadan, hak sahibine kendi markasını tescil ettirme hakkı vermeyecektir.

Bu açıklamalardan sonra somut olaya döndüğümüzde; mahkemece, dosya kapsamında yapılan inceleme ve değerlendirme sonucunda, davalının “ ibaresi üzerinde tescilsiz kullanım bakımından öncelik hakkı olduğu görüşü benimsenerek davanın reddine karar verilmiş ise de; yukarda anılan ilkeler karşısında davacı tarafın tescilli markasının varlığına rağmen bu marka ile iltibas teşkil eden davalı markasının tesciline karar verilemez ve bu önceki tarihli tescilli markaya dayalı olarak açılmış bir hükümsüzlük davasında red nedeni olarak kabul edilemez. Bunun aksinin kabulü, KHK’nın tescilde öncelik ve teklik ilkesine aykırılık oluşturur. Bu durumda, mahkemece yapılan yanılgılı değerlendirmeler sonucu yazılı gerekçe ile davanın reddi yönünde hüküm kurulması doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.

YARGITAY 11. HUKUK DAİRESİ E. 2014/11228 K. 2014/19685 T. 12.12.2014

Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davaya konu başvuru ile redde mesnet markaların aynı mal ve hizmetlere dair oldukları, yine başvuru konusu ibare ile redde mesnet “…” markasının aynı olduğu, redde mesnet yapılan diğer marka ile başvuru konusu ibarenin ayırt edilemeyecek derecede benzer bulunduğu, her ne kadar davacı taraf müktesep hak iddiasında bulunmuş ise de davacının müktesep hak sahibi olduğu emtialar yönünden başvurunun kabul edildiği, reddedilen mal ve hizmetler yönünden ise davacının bir müktesep hakkının bulunmadığı, yine gerçek hak sahipliğinin ya da tanınmışlığın 556 Sayılı KHK’nın 7/son maddesi kapsamında davacıya bir hak bahşetmeyeceği, tescil engeli olan markalar hükümden düşmedikçe davacı markasının tescil edilemeyeceği, bu durumda iptali istenen YİDK kararında bir hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.


Gerçek Hak Sahipliğinin Şartı; Ayırt Edicilik Kazandırma, Ciddi Kullanım 157

Gerçek Hak Sahipliği, Tescilsiz Kullanma Hakkı 4416

SMK’da Gerçek Hak Sahipliği İlkesi ve Sonradan Yapılan Tesciller

Article Categories:
Genel

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir